Ah Şu Norveçli Hakem

Real Madrid Galatasaray maçını İhsaniye metro istasyonu yakınlarındaki, daha çok Balkan göçmenlerinin müdavimi olduğu bir restoranda, genç arkadaşlarım Ufuk Yüksel, Ferruh Orbay, Umut Hilaloğulları ve Ceyhun Yenilmiş’le izledim.

Özlemişim ev dışında maç izlemeyi. Stadyum’da maç izlemeyeli de epey oldu.

*********************

Metrodan indik, Nisan sağanağında sırılsıklam olacak kadar yağmuru yiyip, restoranda önceden ayrılmış masamıza oturduk.

Restaurant silme insan.

İşletme sahibini geometri dehasına ağzım açık kaldı. Bu kadar dar alana bunca insanı başka nasıl sığdırsın.

Yoğun bir sigara dumanı var yasak kimin umurunda, bira sarısının ışıltısı yüzlere vurmuş, beyaz köpükler bıyıklara sıvanmış; masalarda mezeler, ciğer soteler, söğüş dil, buranın pek övülen ızgara köftesi…

Keyifler keka.

Ahali kıpır kıpır, yüzlerde umutlu gülümsemeler, gururlu pırıltılar bakışlarda.

Şerefe kalkan kadehler, karşılıklı sigara ikramları, öpüşmeler, kucaklaşmalar;  sohbet gırla.

Televizyona  uzak mevzilenmişiz; tv de küçük olunca maçı hayal meyal göreceğiz heyecan daha da artacak bu durumda. Yan ağlara giden topu gol sanacağız.

Maç başladı cehennemi bir sıcaklık yayıldı havaya.

Konsantremizi hiç bişi bozamaz.

Evren bir yanda biz öte yanda;  Barnebauda’yız.

****************

Sonrasını memleketçe yaşadık…

Lafı uzatmayayım.

Üzüldüm tabii; fark yenince Real Madrit’ten.

Etrafa ağır bir sessizlik çöktü; hesaplar istendi alelacele, şiddeti iyice artan yağmura rağmen çabuk boşaldı mekan.

Ama maç bahaneydi zaten. Sohbet kıvamındaydı. Güzel şakalar yapmıştık maç üstüne. Dalgamızı geçmiştik.

Drogbanın emeklilik hantallığına laf vurduk, Sneijder’in maçta  görünmez adam olma yeteneğine takdir yolladık, GS kulübesi önündeki  paltolu ağır abimizin gayretkârlığına ele avuca sığmazlığına  imrenip niye ilk on birde sahaya çıkmadığına şaşırdığımızı birbirimize deklare ettik.

Kapitalizmin kapitalsizleri bi güzel deşarj olduk.

******************

Kıssadan hissesini de yazayım…

Vaktiyle ruhumu teslim edercesine oynadığım ve hezeyanlar içinde izlediğim futboldan giderek daha az zevk alır oldum.

Türkiye’de futbolun tahammül edilemez ölçüde kirlendiğini görüyorum; spor yanı çok azaldı. Hakkaniyet falan da kalmadı gibi. Hoş hiç oldu mu ki.

Şike olaylarının üstünün örtülmesi de içimi acıttı. Aklanma paklanma işinde ne usta kimileri.

Fanatiklik, şiddet, argo, küfür, medyanın futbola bakışındaki çarpıklık, tiraj reyting uğruna girişilen madrabazlıklar, soytarılıklar seyir zevkimi aldı götürdü.

Eh, ortalıkta futbol estetiği diye bişi kalmadığı da malumum.

Kas, kemik, adale, kondüsyon, tempo, pres mires derken koşuşturmaca bulamacı oldu bu iş.

Güce tapınmanın göstergesi olan üç büyükleri tutma tutumu da çok uygun gelmiyor bana. Niğde’de yaşa Galatasaray’ı tut; Edirne’de yaşa Fenerbahçe’yi tut; Erzurum’da yaşa Beşiktaşlı ol.

Kazanandan, büyükten, güçten yana olmak spora uymuyor. Ya da benim anladığım spor bu değil. Ya da ben pek kibirli çok bilmiş felanım.

*******************

Maç izleyenlerin çoğu artık iddaa yüzünden maç izliyor sanki.  Kime para basmışsa o takımı tutuyor iddaacılar. Hatta önce para basıyor sonra o takımı tutuyor.

İddaa girerim ki…

Bu ülkenin en çok okunan gazetecileri gazetelerin ve spor gazetelerinin iddaa bültenlerinde yazan köşeciler. Halka temas sıkıntısı çeken solcularımızı iddaa bayilerine davet ediyorum, iki banko söyle sosyalizme oy alırsın.

Bir keresinde maç izliyorum. Gençten sıska çipil suratlı bir çocuk sokuldu. ‘’Abi Celtik hangi takım?’’ dedi. ‘’Niçin sordun?’’ dedim.’’Ona bastım da !..’’dedi.  Vaziyet bu derece vahim yani.

Neyse…

Bizim maç mekanında sadece Galatasaray’ın yenilmesine değil kuponlarının yatmasına da üzülen çoktu. Tuttuğu takımın aleyhine bahis yapanlar da çoğalıyor gibi geldi bana. 1.35 oranına takımını satmayacak hakiki taraftar azalıyor sanki.

****************

Şans oyunlarındaki artış bu alanda dönen paranın devasa boyutları kapitalizmin bize bir armağanı.

Ve her maç ayrı bir paralı kanalda artık.

Futbolun rantı büyük. Temiz kalması olanaksız .

******************

Özeti, endüstriyel futbol beni mutlu etmiyor.

Ova şehri Bursa’da gece yarısı tel kafesler içinde çiğ ışık altında yapılan halı saha maçlarını daha çok seviyorum. Gazozuna yapılan mahalle maçlarını da.

 İflah olmam mümkün mü?

**********

Futbolun Psikiyatrisi kitabının yazarı Kaan Arslanoğlu insanbu.com’da dün güzel bir yazı yazmıştı futbol üstüne.

Arslanoğlu yazısının bir yerinde diyor ki:

‘’(…)Kendimden biliyorum, fanatik futbol taraftarlığı insanın yontulmamış bencil tarafını iyice kabartıyor. Oradan solculuk falan çıkmıyor. Ne zaman değişik takımların tüm akıllı, ilerici taraftarlarını bir araya getirebilen örgütlenmeler yaratabiliriz, o zaman futbol taraftarlığından gerçek devrimcilik üretebiliriz.’’

Kaan, sol medyanın sıra futbola geldiğinde nasıl sağcılaştığını örnekleriyle gösteriyordu yazısında. Okumanızı öneririm:

http://insanbu.com/a_haber.php?nosu=1052

*********

Laf aramızda, Kaan’ında aklı bu kadar işte.

Kardeşim, yap iki banko bir sürpriz kupon artsın popülariten.

İnsanbu’ ya aç bi tahminbu köşesi kap okuyucuyu, futbolseveri, yırt tirajdan reytingden, tıklanma rekorlarına attır takla taklavat.

Ne o öle ideoloji, kuramsallık, psikolojik, estetik, etik, metik.

Yaz, bahsin psikolojisi üstüne; tahsilin terbiyen ziyan oluyor.

************

Yoruldum ve de sıkıldım.

Yazıyı noktalamalı.

*******************

Sanıyorum bütün bu olumsuzlukların nedeni Real Madrid Galatasaray maçını yöneten Norveçli hakem.

Ah o Norveçli yok mu!..

 İki penaltımızı verseydi her şey ne güzel olacaktı.

*************

Mutlaka İ.hakemdir!..

Can Ertan