Aşk ve Nora

Aşk bana göre değil Nora

Kirli bir yağmurun içine yürüdüğü

karanlığa daldıkça

kalınlaşan bir akşamım ben…

Sen bilmezsin

kan tutkuları

ve tuzlu deniz dalgaları arasında

nasıl da deli bir yelkenli vardır içimde...

Fırtınada deniz

at yelesi gibi dalgalanırken

sen değil miydin o gemiyi

hırçın denizlerine davet eden…

Portakal kabuğunda saklı

turuncu düşün

toprağa sızdığı bir uykuda

çiçeğin en ıssız

en yalnız yaprağına

daha dün ektiğim fidandın

Şimdi

güzün aziz buğusunda arıyorum dallarını…

Senden bir dileğim var

Umutlarından tüten ve

yanan avuçlarıma sızan ne varsa

ölü zambağın tomurcuğuna bırak

Kim bilir belki yeşerir

ruhumun bir sonraki baharında…

Her şeyim senin olsun Nora

Yeter ki

raylarını paletlerin ezdiği

bu yüzden

dönmeyen trenlerin ıslığına gizlediğim

sırlarımı geri ver bana…

Kızıl üstüne mor yemenisi

bir vişne mevsiminde kirlenmiş

baktıkça unutulması zor

gözlerine benzeyen bir şey unuttu annem giderken

Gitmeden onu da bırak lütfen…

Josef Kılçıksız/Paris 15.01.2016