Biblo

karışıklığı bırak şimdi derli toplu öp dudağımı

ışıktan korkmuş içe rüzgâr çeker bir yağmur

yüzü belki bembeyazdır ki şeklen kara benzer

tek seslidir şarkım korolardan doğru gelir

seni söylüyorum ben hepsiyken hiçbirisinin

acele etmenin aslı suretinde ne bir hikmeti olur 

ne de dermanın kestirme yoludur bu çılgınlık

delifişek sağıp içerken sütü çağın memelerinden

hissediyorum denizdir konuşturan beni böyle

yoksa ne diye köprüde batsın değil mi gemimiz

naylon suratlarla çekmesin bizi gün fotoğrafçısı

doğadan bahsedeceğiz çünkü başka nemiz var

telaşa düşme öyle şuralarda bir bozukluk olacak

nasıl bir nekahettir ki canım minnacık kalmış

içimde senin biblo koymaya köşe bulamıyorum.

Erkan Ezbiderli