Gölgenin Sesleri

Sesin gölgesi bir kırık geçmişin

Odamın duvarlarında geziniyor

Dayıyorum kulağımı gölgene

Dışarda usulca bir cenin kalbi atıyor

Avuçluyorum gölgeni

Sesin birer kukla parmaklarımda

Fısıltın kelebek

Gülüşün kuş kanadı

Ağlayışın bir atın sekişi taşlıkta

Ve binlerce çocuk gülüyor şimdi odamda

Sarılıyorum sesine

Gölgem öylece duruyor yüzünde

Yüzünde koyu bir sınırdan gizlice geçiyor

                                               bir yolcu

Yüzünde sevdiğinin penceresini tıklatıyor

                                               bir âşık

Yüzünde büyüyor bin dallı bir ağaç

Ve gölgem usulca sokuluyor kuytuna

Nihat Ateş