Eleştirinin gücü, eleştirenin gözündeki görme kapasitesine bağlıdır. Görme, gerçeklikle bağlantısı en yoğun olan kavramların başında gelir. Görme ve gerçeklik arasındaki gerilimin ise birçok sonucu vardır. Bu gerilim hem genel planda hem de özel planda yani sanat ve edebiyatta

K. Marx’a sorarsanız “insanın kendisi ile kendisi hakkındaki bilgisi örtüşmez.” Bu nedenle kendisi üstüne yazan kimsenin öznellik sınırlarını aşması kolay değildir. Bunu aşmanın yollarından birisi insanın kendisini nesneleştirmesidir. Yani açık ve dürüst bir biçimde kendisini bilgi nesnesi yapabilmesidir.