Deneme

Başka canlıları kesip yiyen, üstelik de bunu çoğu zaman bağırta bağırta, türlü eziyetlerle öldürerek yapan bir canlı, toplumsal yaşamda adil olabilir mi? Kalıcı bir mutluluk yakalayabilir mi?

Kesinlikle hayir! Üstelik hayvan öldürmeyi, yemeyi bıraksa da bunu başaramaz. Çünkü biyolojisi başka türleri, hatta birbirini öldürme üzerine tasarlıdır. İnsanla ilgili hangi soruna el atsak, insan bencilliği ve canavarlığının yol açtığı derin bir tutarsızlıkla karşılaşırız. Neredeyse tüm çözümlerimiz o yüzden yarım, o yüzden samimiyetsizdir. O yüzden tartışan herkes haklıdır, ama kimse tam haklı değildir.

Neyse.. İki aydır vejetaryenim. Yani et yemiyorum. Daha doğrusu vejetaryenliğin pek makbul kabul edilmeyen pesketaryen tarikatındanım. Balık eti ve sair deniz ürünleri yiyebiliyorum.

Bazı çok bilmişlerin iddia ettiği gibi vejetaryenlik sağlık için tercih edilen bir yol değil. Aksine pek sağlıklı bir beslenme yöntemi değil. Bizler gibi Paleo diyet ya da “Taş Devri Beslenmesi”ni savunanlar için (bilimsel anlamda en doğru beslenmedir bence ve kanıtları da yeterinden fazladır) et yemek, kırmızı et yemek beslenmede olmazsa olmazlardan. Bizim beslenme anlayışımızda şekeri, karbonhidratları olabildiğince kısmak esastır. Et ise abartmadan mutlaka yenilmeldir. Hele ki hayvansal protein kaynakları (yumurta, süt, süt ürünleri) beslenmenin en önemli parçasıdır.

O halde niye bu yolu seçtim? Vicdanımı biraz olsun rahatlatmak için. Gerçi bunun da sağlığa az ya da çok kesin bir faydası var.

Daha iyisi veganlık mı? Veganlık demek hayvansal hiçbir besini yememek, hayvansal hiçbir ürünü kullanmamak demek. (Bir tür bitki düşmanlığı, sebze caniliği.. onların duyguları yok mu sanki?  –burası şaka- ) Tabii bu anlamda veganlık büsbütün sürdürümü zor ve üstelik sağlıksız bir beslenme biçimi. Daha doğrusu organizmaya ters. Herkes değil, kimi insanlar yine de bunu sağlıklarından pek fazla kaybetmeden sürdürebiliyorlar. Birçok insan ise sürdüremiyor, üstelik bazılarının sağlıkları da bozuluyor.

Elbette veganlar vejetaryenlere göre de daha vicdanı rahat dolaşıyorlar. Ama tam bir vicdan temizliği mümkün mü? Kesinlikle hayır! Çünkü hayvanlara zarar vermek istemeyen çok tutarlı bir kişi trafiğe de çıkmamalı. Motorlu, hatta motorsuz araçlara binmemeli. Şehirde yaşamamalı. İnzivaya çekilmeli. Teknolojiden uzak durmalı. Tıbbın ilaç kullanmak başta olmak üzere hiçbir imkanından yararlanmamalı.

Fakat sonuçta bu haksız ve acımasız dünya düzeninde yaşadığımız sürece suça ne kadar az katılırsak o kadar iyidir, diye düşünüyorum. Ben yeni beslenme tarzımdan memnunum. Fakat kimseye özel olarak tavsiye etmiyorum.

Yine de sözüm ona birçok insani değerden bahseden; sanattan, kardeşlikten, sevgiden, sosyalizmden söz eden ve de bilhassa doğadan, hayvan sevgisinden dem vurmayı hiç ihmal etmeyen; kedilerinin, köpeklerinin resimlerini aşkla paylaşan kişilerin, bunları dedikten, yaptıktan hemen sonra köfte yemelerini son derece komik buluyorum.

Evet, doğamız bu, kaçınılmaz yazgımız. Ama bazı insanlara bu doğa çok tuhaf geliyor işte. Kedilerini başka hayvanların (eziyet içinde yaşamış ve öldürülmüş hayvanların) etiyle besleyenleri (ben de aynı şeyi yapıyorum) samimi bulmam mümkün değil. Hiçbir konuda iki yakamızın bir araya gelmemesinin sebebi de (hayvan yemek işin sadece küçük bir parçası) işte bu tabiatımız.

Sanırım suni protein üretimi hayvanlara çektirdiğimiz bunca işkencenin de, insanlığın beslenme sorununun da tek çözümü.

Kaan Arslanoğlu