Edebiyat

Sevgi dolu bir ailede büyüdüm; sanata, bilgiye, aşka, ahlaka, vicdana değer verilen, nefretsiz, bir aile kültüründe yetiştim. Para pul hiç konuşulmaz, kimsenin dedikodusu yapılmazdı. Annem Müzeyyen’e ve babam Salim’e minnettarım. İçeride kitap okuyor olabilirim diye rahatsız etmemek için kapıyı vurarak, uygun musun diye seslenerek girerlerdi odama. Ama zamanla hayatın bizim ev gibi olmadığını epey hata yaparak, bedel ödeyerek, üzülerek öğrendim. Hayat acıydı, insanlar kötüydü. İnsani ilişkiler tehlikelerle doluydu.
 

***
 

Yine de kin gütmenin, nefretin, husumetin hiç kimseye yararı olmadığını düşünürüm.
İnsanın zayıflıklarını, kötücül yanlarını, şiddet düşkünlüğünü, otoriteye, güce tapınmaya eğilimli olduğunu, korkaklığını, zekâ yetersizliklerini, dogmalara yatkınlığını, sürüden olmaya verdiği önemi fark edecek kadar okudum, yaşadım.
 

Gazetecilik, politika bana çok şey kattı. İnsanı değiştirmek için önce insanı tanımak gerek. Yoksa hayal üzerinden kuramlar oluşturur, eyleme geçer, duvara toslarsın. Siyasetten, gazetecilikten, özel hayatımdan dostlarıma insanı tanımak için evrim hakkında bilgilenin; bol bol Dostoyevski, Tolstoy, Shakespeare, Sartre, Camus, Kaan Arslanoğlu, Taylan Kara gibi romancıları okuyun derim.

Kaan’ı fark etmek gerek
 

Sevgili dostum Kaan Arslanoğlu mesela, insanı insana anlatmada müthiş işler yaptı, yapıyor.
Böyle büyük bir değerimiz var; düşünür, psikiyatr ve romancı olarak dünyanın en yaratıcı aydınlarından. Bir Fransız, bir ABD’li, bir Alman olsaydı Kaan, yere göğe sığdıramazdık. Dostumdur diye yazmıyorum olağanüstü çalışkanlıkla, zekâyla, emekle ve insan sevgisiyle üretiyor.
 

Ona bazen takılırım, “Herkesin günü yirmi dört saat, ama sana ilahi torpille ilave yirmi dört saat daha mı verildi de bu kadar şeyi bir arada yapabildin’’ diye. Kaan’ın insanı anlatan kitaplarından bazılarını yazayım: Yanılmanın Gerçekliği, Memleketimden Karakter Manzaraları, Politik Psikiyatri, Evrim Açısından Devrim, Evrimci Açıdan Din Psikoloji Siyaset.
 

İnsanı anlamak, topluma ilişkin gerçeği bilmek isteyenlerin mutlaka okuması gereken kitaplar. Bu kitapların adını kim bilir kaçıncı kez yazıyorum; çünkü çok tekrarlanınca önemi fark ediliyor buralarda herhangi bir şeyin. Bazen de ne yapsanız anlaşılmıyor.
 

Taylan Kara’dan da Çölanj’ı, Vasatlığa Giriş Dersleri’ni, Böyle’de Buyurabilirdi Zerdüşt’ü de
koyun başucunuza.

İşte; sarsıcı bir kitap, insanın kıyıcılığı üzerine inanılmaz bir tanıklık: "Yoldaşını Öldürmek’’, Aytekin Yılmaz yazdı; o da olsun.
Bizim mahalle karşı mahalle ayrımı olmaz...

Yeni Akit Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Kadir Demirel’in kızı ile damadını barıştırmaya çalışırken damadı tarafından bıçaklanarak öldürülmesi trajik bir olaydır. Her ölüm, her cinayet trajedidir. İntihar da öyle. İnsan canı kutsaldır. O insanın geçmişte ne yapıp ettiği, ideolojik kimliği, hayattaki tutumu başka şeydir, ölüm başka şey. Kimsenin ölümünü sevinçle, oh oldu duygusuyla karşılayamam. İnsani konularda asla karşı mahalle, bizim mahalle ayrımı yapmamalıyız.
 

Türkiye’nin acılardan yorgun düştüğünü görüyorum. Kimseyi bizimle aynı partide, aynı ideolojide, aynı yaşam tarzında değil diye dışlayamayız; kin tutamayız. Bu sevgisizlik yaygınlaşırsa hepimiz soluk alamaz hale geliriz.
 

***
 

Sol insan sevgisi demek, insanın zaaflarına, insandaki kötülüğe, bencilliğe, akıldışılığa başkaldırı demek. Şefkati, merhameti, vicdanı olmayan bir dünyaya itiraz demek sol.
Solun ahlakı kimsenin acısından, yıkımından mutlu olmamayı gerektirir. Solu geçtim, asgari düzeyde insan olmanın gereğidir bu.

İyi insan olmak

Güzellik yıpranıyor eskiyor.
Akıl da öyle; duygular bile.
İyilik, sanıyorum en uzun yaşayan o.
İyi insan olmak ömürlük.
 

Can Ertan