Sanat

Merhaba! Umarım hepinizin sağlığı yerindedir. Bugün yine biraz KALIN bi yazı ile karşınızda oluciğm. Aslında aranızda bulunan fikrisabit bi grup gerizekalı yüzünden bu mecrada yazma hevesim neredeyse sıfırlanmış vaziyette idi. Konu edineceğim yazının tarihinden de anlayabileceğiniz üzre, şu an okumakta olduğunuz çalışmayı tamamlama konusunda da hayli tereddüt geçirdim.

 

Neyse, sonuçta sitenin güzide okur grubunda pek kıymetli düşüncelerini bizlerle paylaşma heveslisi insancıklara sürekli taban girmekten orgazmik zevk alan bendeniz (bende=esir, köle; bound ile aynı kökten; bağlı olan demek), narsisistik kişilik bozukluğum ve megalomanim yüzünden ve ayrıca kadın düşmanı bi pislik olmamdan mütevellit ve son olarak, önüne geçemediğim dürtüler neticesinde yine burdayım (bakmayınız: Kaya Minik).

 

Geçen zaman içinde şunları iyi belledim:

• Bu sitede ben herhangi bi durumda “bok” kelimesini kullanırsam o benim iyyreançliğimden kaynaklanıyo. Sitenin efendi eşhasına “bok”u yazıda anmak serbest.

   

• Bu sitede ben herhangi bi durumda “yalancı”, “faşist”, “terbiyesiz” kelimelerini kullanırsam o yine benim ağdiğliğimden kaynaklanıyo. Sitenin efendi eşhasına bunları yazıda anmak yine serbest.

   

• Sonuç? Ben iyyreanç ve ağdiğ bi insansevmez (hatta dingilin biri beni şiirsevmez de addetmiş) yaratığım. Bakın, misal demin ağzımla serçe (serçe iz e kuş) tuttum; sonra Panter Emel tayfası laf eder diye de heyvanı salıverdim. Fekat yine iyyreanç ve ağdiğ bi yaratık olmaya devam ediyorum. Niye mi? Çünkü benim adım çıkmış 9’a, inmez 8’e!!!

   

• Mamafih, benim Ebenezer Scrooge olarak anılmaktan yana bi derdim de yok. Ebenizle alakalı bi küfür değil o. Cahilce takıntılarınızdan vazgeçin. Siz küfretmedikçe ben size mukabelede bulunmuyorum. Bunu öğrenmiş olmalısınız.

   

http://wooderice.com/wp-content/uploads/2014/12/a-christmas-carol.jpg                  

(Birazdan söndüreceği kandili elinde tutan mendebur Ebenezer oluyo)

 

Evet, şimdi bu (benim ölçülerime göre) kısa girizgahtan sonra esas mevzuya dalabiliriz. Ben “E şindi bu neyin laf salatasını yapmış yeağ” diye çemkirecek dangalaklar için yazının sonunda madde madde bi özet geçiciğm. İsteyen direktoman oraya da uzayabilir. Ama burdan devam ederseniz de sizlere eğlence vadediyorum. Hatta vadetmiyorum, veriyorum (hey gidi Star Deniz hey)!

 

Nerde kalmıştık? Esas mevzuda! Yes. Esas mevzumuzu açalım: Kazın Ayağı Hiç Öyle Değil Nihat Abi! Nihat Abi kim? Ateş değil, Genç!

 

Bu yazıyı okuduğunu ve anladığını iddia edecek hatrı sayılır sayıda dümbüğün daha sonra sanacağının aksine, ben aslında Nihat Genç’i pek sever ve yıllardır da elimden geldiğince takip ederim. Hatta ve hatta, kendi stilimin de ondan çok etkilendiğini düşünüyorum. Hiç de alttan almayan, gayet saldırgan ve takip edeceklerin çoğu için ilk bakışta mana verilemeyecek orijinallikteki daldan dala atlar üslubunun hastasıyım. Neticede ben da Garadenuz Uşağu’yum bayaa.

 

https://www.youtube.com/watch?v=dcBvTga293I                                    

(Maçkalı Hasan Tunç da kemençeyi öttürüyo, anlayana!)

 

Özellikle 15 Temmuz sonrası ODATV’de çıkan yazılarındaki bazı takanak noktalarına bu sitede ve kendi feysbuk sayfamda çok kılçık atmışsam da, hala benim gönlümün “harbi, delikanlı, özgür şövalye”lerindendir Nihat Abi (şövalye lafına feodal meodal diye vikleyecek zobiliğin ağzına haydarla vururum imanıma)!

 

Peki niye bugün KAHÖD diyorum abime?

 

“Kaziye-i anha öyle değil bi kerem o” diye hoplayacak bazı çokbilmiş zirzoplar tabisi de. Kaza, kadı falan gibi kelimelerle aynı Semitik kökten geliyo o kaziye (hüküm, yargı, karar). Anha ise “ondan” anlamına gelir (misal, radiallahu anh “Allah ondan razı olsun” demek oluyo). Mealen: Bildirdiğin mantıki önermenin çıkarımı öyle olamaz!

 

Ben -sel/-sal eki sevmiyorum. Siz mantık-sal da diyebilirsiniz. Onu sizin paşa gönlünüz bilir artık. Kaim-i makam’ı kaymakam (kaynataya girmiyorum; onunla maykıl sikkofield ilgileniyo), yed-i emin’i 7 emin yapan halkımızın pratik dönüştürmesine maruz kalınca Kazın Ayağı Öyle Değil oluvermiş işte. Yani? KAÖD! Ortasına bi de hiç ekleyin. Alın size KAHÖD!

 

E hangi kazın ayağı mı hiç öyle değil? Alın işte bu kazın!

 

https://odatv.com/yazar/nihat-genc/munir-ozkulun-olumu-uzerine-yazilanlari-okuyorum-hayretler-icindeyim--0701181200.html

 

Valla Nihat Abi, ben de sizin yazdıklarınızı okudum ve ben de hayretler içerisindeyim. Neden mi? Tüketim profillerimizdeki aşşırı benzerlik nedeniyle sempati duyduğum rahmetli Münir Özkul’un biografisinden biraz haberdar olduğumu ve Brecht’in Verfremdungseffekt’ini az buçuk anladığımı düşündüğümden… Ulaş ve Ufaks ne demek istediğimi anladı. Sizi (seni yani ey okuyucu) bilemem. Çok da fifi!

 

Ben anlatırsam nassı olsa güvenilir kaynak olarak almayacağınız için size başka bi link veriyorum:

 

http://www.biyografi.info/kisi/munir-ozkul

 

Bugün Roberto Rafsancani takılmiyciğm. Sadece Rafsancani olsun istiyorum: kısa ama KALIN! O yüzden bodoslama eleştiriye geçiyorum.

 

Pardon. Şahin K effekt oldu. Bodoslama geçemiyomuşum. Önce şu ikazı yapmama izin verin. Birazdan sıralayacaklarımı anlayabilmeniz için son iki linkin hiç değilse ilk kısımlarını lütfen dikkatli okuyunuz! İkra! İkra!

 

Yes! It is time to BODOS!

 

• Münir Özkul, Nihat Abi’nin iddia ettiği gibi “geleneksel halk tiyatromuz olan ortaoyunu”nun içinden yetişmiş bi oyuncu mudur? Hmmm, biografideki ifadelere güveneceksek bu pek mümkün gözükmüyo. Benim anladığım, (tamam, konservatuardan değil ama) usta-çırak ilişkisiyle de olsa, devlet tiyatrolarının tornasından çıkma kendisi. Devlet tiyatroları o dönemde bile çok “geleneksel” sayılmazdı. Neticede inşaatta amele (heceleme düzgün yapılmalı) iken mesai arkadaşlarına taklit yeteneklerini sergileyen bi Münir Özkul ve onu ordan hasbelkader geçerken keşfetmiş bi gazinocular kralı hikayesinden sözedemeyiz; diğ miğ?

   

• Japon ve Çin tiyatrolarından etkilenen Brecht, Nihat Abi’ye göre dekora ve kostüme karşı geliyomuş; aslı var mı? İyi biliyorum ki, çağdaşı Brecht gibi, Ayzenştayn (bu adamın adını Eisenstein diye yazmam gerektiğini iddia edecek ibişlere cevabımdır: sevgili ibişler, orijinali Kril alfabesiyle yazılan ad, Türkçeye nassı okunuyosa öyle geçirilir; nokta) da Japon tiyatrosundan bayaa etkilenmiştir. Kabuki (kabukla ya da prepusyumla alakası yok; geleneksel Capon teyatorası) görmemiş olanlar şu linke bakınca kostümü geçtim maske ya da makyaj bolluğuna şaşırmazlarsa benim adım da a.y.a. olmasın. Hem Ayzenştayn’ın İvan Grozni’sine de bi bakın. Kabuki effekt!

   

https://www.youtube.com/watch?v=V9QHX0LTL0w        

Kabuklu yemiş değil, Kabuki!

 

https://www.youtube.com/watch?v=jJmsV10MTJE                       

Gorhunç İvan!

 

• Nihat Abi’nin Batı tiyatrosu ile ilgili yaptığı yorumlar ne kadar gerçekçi? Abim bence biraz fazla heyecanlı davranmış yine. Sonuçta müzik, dans, oyun… Bunların hepsinin türümüzün (maalesef çoğunuzla aynı türden olduğum için hiç de kıvanamıyorum) Sosyal Evrim’inde fonksiyonel yerleri mevcut. ---Ara taksim:  Ne demek Evrim Teorisi?! Bundan sonra Evrim’e teori demeyeceksiniz! Bey diyeceksiniz; Ağa diyeceksiniz; hatta Dayı diyeceksiniz! --- Aslında bunlar “inanç”la da gayet yakın alakalı. O yüzden, müzüksüz, danssız, oyunsuz (teyatorasız say sen onu) insan topluluğu bulmak praktikıli imkansız! Batı tiyatrosu diye Nihat Abim’in inceden geçirmeye çalıştığı şey, dış mihrakların “Türkiye’yi nassı çökertiriz la?” diye kafa yorarken geliştirdiği bi “mikroplu battaniye” de değildir yaane. Dar bi coğrafyada, belirli bi sosyal (ve tabisi de ekonomik) gelişim çizgisinin ürünü olarak 16. YY sonlarından itibaren tedavüle girmiş insan faaliyetinden bahsediyoruz. Onlar da kısmen “gelenek”le bağlantılıdır ayriyetten, annadığ nı?!

 

https://pbs.twimg.com/media/BOQ4hG5CQAIjCap.jpg:large       

Alın size Dış Mihrak!

 

https://www.youtube.com/watch?v=OO2HBhwk05g                    

Alın size Moliere; baĞĞzı kibarlık budalalarına gönderme yaparak paylaşmıştım ama anlamamışlardı vaktinde!

 

https://www.youtube.com/watch?v=AvL6LiJkCJQ                       

Alın size William Shakespeare! Bunun geleneği yok mu sanırsınız ey derin uykuda olanlar?

 

• Türk geleneksel tiyatrosu “tülüat”a mı dayalıdır? Bi defa şu kelimeyi düzeltelim. O tülüat değil tuluat olmalı.

 

https://www.youtube.com/watch?v=nQX9-cPUGVA 

İnadına arapça yazanı gönderdim. Hem, ben Cat Stevens’ı Yusuf İslam olarak sevmem ve Ümmü Gülsüm bunu daha güzel söyler.

Tale al bedru aleyna (tilkisiz; düz)! Burda  ط  ile başlayan “tal”den türetilmiştir. Güneş, ay, yıldız gibi gök nesnelerinin doğması anlamına gelir. Demek ki, sizin gibi öz-has-özbeöz-çağatay-türkçesicilerin doğaçlama dediği şey oluyo bu tuluat. Aklıma geldi bi an, doğaçlama caz diyen biri vardı aranızda, di mi?

Neyse işte. Şimdi madem öyle, ben size bi soru soriym. Doğaçlama bi tek bizim geleneksel tiyatromuzda mı yapılır? Allah Allah! Emin misiniz?

Stand-up komedi 100 filan yıl önce orlara gitmiş bi ortaoyunu trupundan gavuklunun birinin dönüş bileti bulamadığında Amariha’nın gurbet illerine yerleşip başlattığı bi akım mıdır? Bak hele?!

 

https://www.youtube.com/watch?v=211dY0UmHZQ

Cem Yılmaz filmlerine fazla maruz kalınmış, belli.

 

https://www.youtube.com/watch?v=meAKQs0_srM

Zaten Corc Karlin’in dedesi de aslında Pişekar’ı oynayan bi Türk imiş. Esas adı Cuneyd Karlı. Diyar-ı Küffar’da gizli ajan olarak mesai tamamlamakta. La havle!

 

• Geleneksel halk tiyatrosu, halkevleri ve halk dilinde köy romanları arasında ne alaka var? Onu harbi Nihat Abi’ye sormak lazım. Nerden bağlantı kurduğunu ben de çözemedim. ÖSYM matematik sorusundaki gibi “halk”ı ortak çarpan alsak mı?

 

https://www.youtube.com/watch?v=S7L2JPye6Mw

Ortaoyunumuzun abidevi temsilcilerinden Peter Ustinov, köy romanı deyince akla ilk gelecek İnce Memed’de yine gavuklu rolünde (gavuk say sen onu canımıniçi).

 

• Nihat Abi’nin yazısındaki şu kısmın manası ne ola?

   

…

İbiş kimdir? Konağın uşağıdır. Patavatsız. Sözünü bilmez. Hiç olmadık yer ve zamanda olur olmaz laflar eder. Bu edepsiz lafları konağın sahibine karşı Paşa’ya karşı eder.

İbiş’in boş boğazlığı halkımızın sahnedeki ‘özgürlüğüdür’.

İbiş halkımız adına sahiplerin egemenlerin kaldıramayacağı her lafı eder.

İbiş gibi Karagöz de asırlar boyu sözünü sakınmaz her lafı eder, Karagöz üzerine bilimsel inceleme kitapları yazan Metin And’ın kitabında geçer, Batılı seyyahlar Karagöz’ü izledikten sonra şöyle yazar, ‘bizim kralımız gelsin de söz hürriyeti nedir öğrensin’…

 

Metin And’ın kitabında bahsettiği o seyyahları bi de ben göreydim onların ağzına vallaha küreklen vururdum! Demek Batı’da hiç fikir hürriyeti yokken ulusumuz Tamıs Cefırsın’a nal toplatır vaziyetteymiş, he mi? Mevcut halimiz sanırım kendimize tur bindirmemizden olmuş olsa gerek. Bi daha la havle!

 

https://www.youtube.com/watch?v=TD6w4dw5RQM

Ağzına henüz kürekle vurulmamış insan (temsili).

 

• Kemal Sunal ortaoyunu mu oynuyodu?

 

…

Devlet tiyatroları gibi garanti maaşları olmadığı için ortaoyunu ve halk tiyatrosu oyuncuları büyük sefalet ve açlık çekmişler, filmleri çok şöhret olduktan sonra da teliflerini dahi alamamışlardır, Kemal Sunal gibi bir efsane dahi geçimini sağlayamamış reklam filmiyle karnını doyurmak zorunda kalmıştır.

 

Vaddafak? Abi elmalar??? Abi armutlar??? Abi kiviler??? Abi koherans???

https://www.youtube.com/watch?v=IFRwjJTcV0A

(Çaktırmayın, yayın gitti)

 

Pardon ya. Bi an Kemal Sunal’ı düşündüm de… O saniye bağlantım koptu. Neyse.

 

Şindiii! Evet, gelelim bari bizim kaziyelerimize ve bu kısa ama KALIN yazımızın sonuna. Sıra sıra siniler, hasta olan iniler.

 

• Münir Özkul vefat etti. Mekanı cennet olsun! Allah nur içinde yatırsın! Işıklar içinde uyumasın. Çünkü 1. İnsanlar ölünce uyuyamazlar ama cesetleri bir yere yatırılabilir; 2. Işıklar içinde uyunmaz ve 3. Işık iz nat Nur (Nur iz samfing difırınt) – Ben ölünce “oh, iyi ki geberdi köpek” demenizde hiçbi beis yok. Ama eğer biriniz bile “ışıklar içinde uyusun” derse, evrene gönderdiği o mesajı takip eder ve kendisini bulurum! Ve kendisine yeşil ışığı yakalatırım. Yeterince açık oldu sanırım.

   

• Rahmetli Münir Özkul da hepimiz gibi bi insandı. İzleyebildiğim rollerinde ben başarılı bulurdum. Otör değilim. İyi oyunculuk nedir tam bilemiyorum. Onu Ufaks’a sormak lazım. O da 1,5 yıl evvel çıkan yazısına yazdığım yoruma daha 3 gün önce Vatsap’ta yaptığı gibi “Ha, la yeni görmüşüm, öyleyken şöyle” diye cevap verir bi ara. İnşallah!

   

• Rahmetli Münir Özkul’un improvizasyon yapıp yapmadığını da bilemiyorum. Ama Sadri Alışık’ın pek çok rolünde kendinden feci şüpheleniyoruz.

https://www.youtube.com/watch?v=6BvT3VsqyPU

https://www.youtube.com/watch?v=5yeNO-l7OLc

Sadri Alışık tamamen skripte bağlı gibi durmuyo bunlarda (ve daha bissürü başka örnekte).

 

• Ha velev ki Münir Özkul rolünde improvizasyon yapmış olsun, bu onu emsalsiz bi kahraman, “milli örfümüzün ve ananemizin son takipçisi, dertlilerin kurtarıcısı” yapar mıydı, orasını da tam kestiremiyorum. Mimik ve jest kullanımı gayet iyidir, ayrı. Ama Kanadalı Cim Keri’nin de mimikleri hojdir. İspanyol asıllı Fransız Louis de Funes??? Onun mimikler Paris Halk Tiyatroları’nda mı belletilmiş kendine?

https://www.youtube.com/watch?v=rb1u07I21_E

İyi oynuyo burda Münir Özkul bence. Ama tuluat???

https://www.youtube.com/watch?v=Evp1zDqSaHA

Cemil Geri değil Cim Keri

https://www.youtube.com/watch?v=ZVPADrYbUwg

Muskatnuss Herr Müller!

 

• Kemal Sunal hâlk tipi oyuncu muydu? Bilemiyciğm. Ben Hâlk Ekmek tüketmiyorum. Hâlk otobüsüne binmiyorum. Natuk Baytan’ın yönettiği filmlerini (Conn’la favorimiz Sakar Şakir; hele de hıyar ve yoğurt sahnesi!) sevsem de, bence en başarılı rolünü Kapıcılar Kralı’nda oynamıştır. Zeki Ökten ve Umur Bugay sinerjisinden çıkma o film, hâlkımızın ne mal olduğunu gayet güzel göstermekte bence. Naapiym, benim de hâlka sempatim bu kadar oluyo.

https://www.youtube.com/watch?v=qmf6HzrD4Kw

Yanarım, yanarım. Zafer Dilek’i harcadı bu hâlk, ona yanarım.

https://www.youtube.com/watch?v=woq5wy4OkMY

Bi yerden tanıdınız mı bu hâlkı? O a’ların hepsi inadına şapkalı.

 

• Hiciv evrenseldir. Kinaye, laf sokma, hazırcevaplık, inceden ya da kalından geçirme, ayarın kralını verme… Bunları sadece sizin yüce hâlkınız yapabilir sanmayın. Yalnızca “Möhteşem Türk Harsı’nın en kıymetli bir ananesi” değildir bunlar (hars=kültür). Ben de sık yaparım ama benimki ananevi değil, anneannevidir (ben hiç ortaoyunu oynamadım misal). İroni ve sarkazm da sizin kültürünüzde pek anlaşılmaz ya da kabul görmez. Unutmayınız!

   

• Siz başka coğrafyalarda yaşamadınız, başka dilleri anlamıyosunuz, başka insanların geleneklerini bilmiyosunuz diye bunlar yok değiller! Kargadan başka kuşlar da var. Misal angut da bi kuş. Devekuşu da… Penguen de… Eniştenizinkini görmeyince kendinizinkini üvendire bilmeyin. Derdinizin de penisinizle ortak bi özelliği olduğunu aklınızdan çıkarmayın. Başkasınınkini bilmezsiniz diye en büyüğü sizde sanmayın. Cengaver bi tek sizden çıkar diye düşlemeyin.

   

https://www.youtube.com/watch?v=qKcru06RIfs

Baarmayacaktın Anton! Korkusuz Cengaver’in son sahnesi!

https://www.youtube.com/watch?v=MIaORknS1Dk

Kurumsal olarak din, nasıl Canis lupus familiaris için rektoskop probu olarak kullanılmış, bi bakın hele. Kimin büzüğü daha sıkı? Ölçelim mi?

https://www.youtube.com/watch?v=HWggLhkQVW4

Siyaset ve sistem eleştirisi böyle de olabiliyo muymuş?

https://www.youtube.com/watch?v=vH3-Gt7mgyM

Ya buna ne demeli? Bu adamlar çok mu sistem yalaması? BBC’de (devlet televizyası) çıkmış agalar bu dizi!

(İngilizce anlamamanız benim derdim değil. Ben kendinibeğenmiş bi pisliğim. İngilizce 3 tane düzgün cümle kuramayan akademik unvanlılarınız size çevirebilir. Belki! Puhahahhaahhahhaaa)

• Writing in Nihat Genç’s style for dummies diye kitapçık çıkartılabilir mi diye düşündüm?

“Bu vatan, bu millet, bu topraklar, bu ülkenin güzel insanları, Anadolu’nun mert evlatları, bu ezan, geleneğimiz, örfümüz, kutsal…”

Üzülerek belirtmek isterim ki, Nihat Abi’nin gayet fazla emosyon yüklü tarzı ve takanaklı şekilde bi grup kelimeyi ve kavramı kullanması baĞzı şeyleri aşşırı idealize etmesinden kaynaklanıyo. Site ahalisinden ve takipçilerden baĞzılarına da geçmişte pek çok kez “yüklü kelimeler kullanırken lütfen dikkat edin” dediğimde bana analarına sövmüşüm muamelesi yapmışlardı. Naapayım?! Et tekraru ahsen, velev kane yüzseksen.

YURTTAŞLARIM, ROMALILAR! FETİŞLEŞTİRİLMİŞ KAVRAMLAR, TABU KELİMELER İLE FİKİRLERİNİZİ (DAHA DOĞRUSU DUYGULARINIZI) İFADE ETMEKTEN HOŞLANIYO OLABİLİRSİNİZ. AMA BENCE BUNU YAPMAYIN. YÜKLÜ LAFLAR VE SEMBOLLER RASYONEL ANALİZ YAPMANIZI ÇOK ZAMAN İMKANSIZ KILAR VE İMANLILIK İLETİŞİMİN EN BÜYÜK DÜŞMANIDIR!

Ha bakın, ille fetiş olacaksa ben tercihimi kadın ayağı yönünde kullanırım. Yok; vatanı bi kadın memesine satan sapık başkaydı. Puhahhahhahhaaa!

• Ha “Biz ille duygulara oyniycağz” diyosanız ona da söyleyeceğim var. O dediğinizi sizden çok daha iyi yapan biri var. İyi para kötü parayı kovar mı bilemem. Fakat iyi HATİP, daha az iyi hatibi her zaman süpürür! Sizinkilerden daha çok akça edecek sembolleri bulan adam piyasada ve sizi tedavülden kaldırır!

   

• Kişi ya da kavram idealize etmek ile İdealizm benzer şeyler değildir. İdealizmin sonu ya Nazizm ya da ucuz popülizm oluyo. En azından benim gözlemim o yönde. Aksi yönde kanıt sunana sizin bana davrandığınız gibi davranmam! Adam gibi dinlerim. STOP!

   

Gelelim kapanışa!

Özet olarak, sorunlar nelerdi? Nihat Genç, Münir Özkul’un ölümünün ardından, onu idealize etmiş (geleneksel halk tiyatrosundan gelmek kısmı) ve dolaylı olarak Türk Kültürü’nün  geleneksel yönü ve Hâlk’ın öz değerleri (neyse onlar artık) üzerine bi güzelleme yapmış idi bence. Yani en azından benim o yazıyı okuduğumda anladığım ya da bana batan özellikler bunlardı (ha ben de arada disleksiye terfi etmiş olabilirim, orası daha da ayrı).

İşte benim abime seslenişim (Ben Ulus'a höykürmüyorum):

Saygıdeğer Nihat Abi, abimiz, canım abim! Ben sizi seviyorum. Doğru olduğunuzu düşündüğüm anlarda sizi savunmuşluğum bile kayıtlı (bakınız: Ubeydullah Günel vs a.y.a.). Ama be abicim, sizce bu yazı olmuş mu? He benim abim? Elinizi vicdanınıza koyun. Olmuş mu? Bu çıkarımlarınız ve kavram ilişkilendirmeleriniz tutmuş mu?

Abim, hâlk hâlk dediler, sonumuz belli! Siz edipsiniz abi. Ben edepsiz bi insanım. Ona tamam. Siz duygulu bi insansınız abi. Ben emosyon yoksunu, mizantropi abidesi, kadın düşmanı, zorba bi pisliğim. Ona da tamam. Mamafih, ben hiç eliti olmayan devrim, dönüşüm görmedim abi.

Ben “toplumcu” falan da değilim. Ama gerçekçiyim abi. Romantizm'in sonunun elde çiçek, yağmur altında sırılsıklam, gelmeyecek sevgilileri beklemek olduğunu gösterdi bana hayat.

Hâlk denilen amorf yığından birileri dürtmezse ancak lümpen doğar. Niteliksizliğin kutsanmasından bi cacık çıkmaz abim! Gelenek dediğiniz şeyler, ölmesi gerektiği için ölmüştür (bakınız: semercilik, nalbantlık, ortaoyunculuk). Beğenmediğiniz ve suni bulduğunuz Batı sanatı da en az sizinki kadar “kan ve gözyaşı” üzerinde gelişmiş ve maalesef (düşündüğünüzü sandığım şeyin aksine) sizinkinden çok daha evvel ve oturaklı bi sosyal dönüşüm neticesinde bugününe gelmiştir.

Beyaz Adam çok matah olmayabilir. Ama her bokun günahını ona atmanın kolaycılığından lütfen sıyrılalım! Hem onların atalarının çektiği eziyet de bizimkilerinkinden daha az kutsal değil. O da İNSAN!

Ve maalesef insan budur, böyledir abim. Abartmayalım. Şeylere gereksiz kutsallık ya da değersizlik atfetmeyelim abicim!

 

Bugünlük bu kadar! Sevgisiz çemkirikler korosu, şimdi arkamdan istediğiniz kadar afkurabilirsiniz. Fekat bi recam olucek: bana “zekerimin narsisti” demeyin. Hayır, Rocco umumiyetle çekinirdi benden, Ağbi derdi bana hep. O yüzden şeyettim. Sonra üzülürsünüz! Sizin zekerinizin değil de kendi zekerimin narsisisti olurum. Evladır!

 

a.y.a. (hiçbi küçük iktidar alanı olmayan, gayet sıradan bi megaloman pislik!!! Kıs kıs kısss!)

 

Büyüklerin ellerinden, küçüklerin burjuvalarından ve kıt zekası adam gibi (Evet, adam gibi dedim. Maçistim!) cevap vermeye elverişli olmadığından oturdukları yerde kuduran kifayetsiz muhteris, haset ve fesatların tatliş yanaklarından Uzun Malbuş katranlı nefesimle bahusus öperim! Muccucuks ve dahi şlaps!

 

p.s. 1   : https://www.youtube.com/watch?v=DdqXT9k-050

Nassı gülmüştük, hatırladın mı Red? Geleneksel Anglosakson teyatorası işte!

 

p.s. 2   : Ufaks, acilen “Bilginin kaynakları ve Temel Mantık” serisini çekmeliyiz. Ali Nesin’den daha fazla mürid toplamaz mıyız? Hem kabul et, ben ondan daha sevimliyim (ve en az onun kadar şişman)!

 

p.s. 3   : Unuttum. Ready for Pisa and Pizza? (İnadına böyle sizin anlamayacağınız göndermeler yapıyorum kifayetsiz muhterisler. Siz sadece şairin kendinin ve sevgilisinin anlayabileceği kelime oyunlarını alkışlayıp, bi de bana, benim arkamdan şiirsevmez falan diye çemkirirken bunlar size serbest de, benim kendi imalatımda bazı özel meşazlar vermem bana yassah mı? İmalattan halka satış yapıyorum ben de. Halka! Hani yuvarlak olan...

 

p.s. 4    : Kemal Sunal benim bildiğim kadarıyla öyle parasızlıktan melemiş falan hiç değildi. Ayrıca, siz bugün bu ülkede hukuk yerine guguk bile olmadığından bunu şaşırmış olabilirsiniz. Ama benden söylemesi: Telif başka şeydir, oyunculuk karşılığı ücret başka şey. Ha, bazen oyuncular hasılat üzerinden yüzdelik karşılığı da çalışabilirler. Fakat o dönemlerde öyle bi uygulama bizde nerdeyse hiç yoktu (Yani yoktu diyecem de, bi örnek çıkar; mor olmayayım). O yüzden o filmlerin sonra video ve özel televizyon furyalarında tekrar tekrar yayınlanmalarında hak mağduriyeti yaşamış birileri varsa onlar prodüktörlerdir. Zengin düşmanlığı ya da emahçı güzellemesi hobi olarak yine yapılabilir. Mamafih ticaret hukuku ya da iş hukuku da geriye yönelik işlemez. Siz emeğinizi 1995'te akit karşılığı X liraya sattıysanız, 20 yıl sonra o emeğin karşılığı 5X oldu deyip fark talep ederseniz adamlar size gülerler. Ve maalesef ağızlarıyla değil!

 

p.s. 5   : Nihat Abi, Münir Özkul’u bilmem ama, ben Sadri Alışık’ın daha bi hastasıyım. Bence çok da şeyetmemek lazım böyle şeyleri. Biz dalgamıza bakalım derim abim.

https://www.youtube.com/watch?v=VNv2FQP2gDs

 

Cümleten bi daha muccuks ve pilav üstü bol Bossa Nova

(Mücbir sebepten ötürü yazı 8 gün de geç gönderilebildi editöre; affola!)

Arif Yavuz Aksoy