Şiir

Ah, yâ-leyte

Yağmur yağar Ay düşer

fısıltıyla

inci gibi yapraklara La Luna

Ay, beyaz çarşaflar serer

balkonlara

üstüne yağmur ağlar La Luna

/sen gülünce mi

sen ağlayınca mı buralara Ay düşer?

Ve kaç yama tutar bir gül yaprağı

kırmızı kadife olsa da yatağı?

biliyorum, senin elin sıkışıktı yol boyu

bir başıma ben kazdım o kuyuyu..

ve şimdi bir güle adres soruyorum

çıkmak için bir kuyudan kalbime*/

Ah, yâ-leyte…

yazmasaydım yazı

sevmeseydim kirazı,

haziranı,

o oğlanı, La Luna..

yok mudur

ölmüş yaraları sağaltacak merhemin?

yaz üşürse, mevsimlere güz düşer La Luna

ağız kurur, yol tenhalaşır

kapanır ruh kendi kervanına

bir kalp bütün kapılarını çarpıp çıkar

sıcak hüzün haziran / Ah, yâ-leyte

Elif Firuzi

* Ömer Turan’ın Yazsız Tarih şiirinden (Dünyanın İlk Sabahı)

ELİF FİRUZİ 22.06.2016

Sevgili DenizCan, Ömer Turan'ı ben de yeni tanıyorum. "İnsan tozu kaçtı gözüme" benim kitabı almama neden olan dize bile olabilir. Okur açısından şiirde kendinden bir parça bulmak bencillik değil, anlamak için şiirle ilişki kurmanın yollarından biri. Şiir yoluyla okurun kendini daha iyi anlaması, duygusal ve entellektüel değişime uğraması mümkün. Ancak okur şiiri okur, beğenip sorgulamadan geçerse o beğeni de anda bir meltem esintisi gibi geçer gider. Uğradığınız için teşekkürler.

Deniz Can 17.06.2016

Yorumum kaybolmuş, isimsiz olunca. Elif Firuzi yüreğinize sağlık. Ömer Turan'ı tanımış oldum bu arada, "İnsan tozu kaçtı gözüme" nasıl güzel bir ifade öyle. Şiirde kendimden bir parça bulunca seviyorum, bencilce bir durum mu yoksa hep mi böyle bilmiyorum, sizin şiirlerinizi de beğeniyorum.

Bu sayfalarda yer alan okur yorumları kişilerin kendi görüşleridir. Yazılanlardan www.insanbu.com sorumlu tutulamaz.