Şiir

Aynı kül tablası, aynı kolonya

Ve şişmiş gözlerin yabancılığı;

Eylülün zamansız güz yaşattığı

Çiçekler ve gri giysili dünya.

 

Bir düşün! Gün boyu, boş şeyler için

Yağmurla baş başa ağladığında;

Kaç beyaz tel daha çıktı saçında,

Kaç duygu seliyle yıprandı sesin?

 

Şimdi gel, gülecek yer arayalım;

Yanına sürekli geç ulaştığım

Bu şehrin, öyküsü bol gecesinde.

 

Müziği, mezesi içi ısıtan

Rakı-balık tarzı salaş bir mekân,

Ne de olsa hakkı ikimizin de.

                                                         

Bahadır Özdemir

 

İllüstrasyon: İlke Veral