Şiir
közden rüyâya

utan en koyu inlerden çıkıp
insanca özleme yanarak, dünya yanıyor
ey yol’suz kavgada
tane tane irkilen beden
kalemin yazar mı, bu soysuz yeniği?
ey ululardan ulu erdem, taşlardan yanarak
çık göğe varana dek, kanat tüm uzuvları
titriyor bak ellerim, korumasız
sahipsiz kedilerden sor beni, ey aşk
yüksel bu toprağa kan gelsin, izle
en uzaktan görünür bu vahşet
yine de bit artık, en köklüsünden
yanıyor yüzüm, kalbim camdan
tanrısıyım yenik günlerde doğan güvercinlerin
elinden tutup, çayırları dolaşsak
ve dağları, közümüzden bir rüyaya kadar
kaan turhan
Foto: Federico Bebber