Şiir

 

 

Varoluşumuzun sağlamlığı…

Bütün gerçekliğimiz, varoluşumuzun sağlamlığı

şekil değiştiren bulutlardan ibarettir.

Uzaktan bakıldığında dağlar var, tepeler var,

bedenimiz var, cüssemiz, yüzümüz…

 

İçine girdiğimizde beyaz bir sis,

geçirgen buhar…

1 Nisan 2015

 

 

 

Kara neresi?

Yukarıda, evrenin düşten de uzak sonsuzluğu,

aşağıda yerin alevden yanan özü,

ortalarda bir yerde

bir deniz üzerinde, bir gemide

bir yolculuktayım.

Çok kısa, öyle kısa ki bir göz kırpması,

bir yıldız kayması…

 

Oysa ben öyle uzak bir yoldan geliyorum ki,

dağlar kadar yüksek yüreğimin dalgası,

o tamtam seslerini duyuyor olmalısınız,

görüyor olmalısınız kanat çırpışlarımın yarattığı anaforları.

 

Mavi gökyüzüne baktığımda evrenin düş ötesi genişliği

altımızda dünyanın alevden çekirdeği…

Öyleyse ben yıldız kayması kadar değilken

neredeyim?

 

Gemi kıyıya yaklaşıyor.

Çantamı toplamam, karaya çıkmaya hazırlanmam gerek.

 

Kara neresi?

O sağlamlık, o mutlak güvence,

adımımı atacağım, sağlam basacağım o yer

neresi?

1 Nisan 2015