Şiir

 

 

Sönüyor dilimden düşürdüklerim

Ümitler, küfürler bir de sigara…

Kızıllık yansıyan ak duvarlara

Temmuzu işliyor bozuk saatim.

 

Belki de bir sır bu, kül yazgısının

Beni de tutması merdiveninde;

Ya da çocuk yüzlü kan vadisinde

Durması ilk ateş tapınağının.

 

Şansım yok, ortak bir cinnetten başka.

Kurban düşülürken tanrılı aşka

Kısıyor sesimi o yağlı duman.

 

Ne kıyı köşede saklı variller

Ne de kurgulanmış gazlı fitiller,

İnançtır ateşte insanı yakan.

 

Bahadır ÖZDEMİR