Şiir
son celse
gündoğumu uzak, yasak mülteci akınında gözyaşı
yüksek seyreden kartal yırtar bağrımı, hançer
sırtımda soğur bu gece, dağların yabanıllarına
emanetim ve doğanın yırtıcıları havalanır avuçlarımdan,
köz köz dudaklarımda birikir yasak aşkı arıların,
yuvasında karıncalar, işitirim. bal bal yoğrulur, sâfi tuz
içinde inildeyen bedenim, yüzümün yarıklarında biriken
reçinedir, hayat verir kelebeklere..
ayak izlerine karışır gün: dün ve bugün
sözüm yanar, sesim kanar, hiç olur bedenim
âlem-i insan;
içinde göğe uçmağa varır yabanıllar
ki ben kirli ellerin ağacıyımdır,
parçalanan oğlağın çayırıyımdır
son celsede toprağımdır, kil ve kara…
Kaan Turhan
Bu sayfalarda yer alan okur yorumları kişilerin kendi görüşleridir. Yazılanlardan www.insanbu.com sorumlu tutulamaz.
kaan turhan 20.07.2017
teşekkür ederim. yabanî hayatın/doğanın üstüne çöreklenen insan; ana sütünden kesilmemiş oğlağı yiyebiliyor. avcı toplayıcı yaşamda aslolan yaşamak için avlanmaktı. şimdiyse, avlanmak, yabanî hayatı zevk/hobi/tutku (:hangi vasatlıkla açıklarsanız açıklayın) biçimine evriltti. yaşadığım balıkesir edremit'te, kaz dağlarından, edremit'in dağa yakın gümrük mahallesinde, tilki, kurt, bıldırcın ve diğer hayvanlar geçiyormuş, görülebiliyormuş. şimdiyse, insanın yaratıp, üstüne para verip, mülkiyet hakkı edindiği binâlarla oturmuşuz doğanın bağrına. her yerin, modern tabutlar diye nitelendirebileceğimiz binâlarla çevrilmesi yetmezmiş gibi, hobi olarak hayvanları katleden vahşiyi oynuyoruz. şiirde dediğim gibi: "son celsede topraksın" nedir bu denli ahlâksızlık, hırs ve onursuzluk! doğadan geldik, doğayı yok edip, doğaya döneceğiz!
Mete Demirtürk 20.07.2017
Sn. K. Turan, "ayak izlerine karışır gün; dün ve bugün sözüm yanar, sesim kanar, bir hiç olur bedenim." Harika dizeler. İsterim ki bütün okurlar tadına varsın. Saygılar...