Şiir

İncelemelerin tümü

ters düşüyor benim kuramlarıma,

ışık saçmaz alıç ağacı.

Kesinlikle uzaktır kanıtlanmaktan

satın alınamayan güzelliğin

gerçek bir hazineyi içermesi,

hiçbir talepte bulunmayan gözlerin

bir güneş sıcaklığı saçması

geçen yıldan ve bir önceki yıldan.

Işık saçmak

kısıtlı işleyişidir görme yeteneğimin,

bir sayıdır beyaz

ağtabakasına kodlanarak

kimi hücrelerine bağlı beynin.

Aydınlık da karanlık da

bir araya gelmesidir belli bir sayısallığın,

ısı enerjidir

devinimlerin nedeni olan

o devinimlerdir yaratan enerjiyi.

Alıç ağacı ve gözlerin

karmaşık birer denklemdir

bilimsel araştırmalara göre,

olayın basit gerçeği bu.

Bir haziran ayında

bir fotoğraf makinesinin alıç ağacı önünde

kımıltısız yakaladığı sen

en çok karşı çıkılan kuramsın,

neredeyse orda yoksun,

neredeyse gerçek değilsin.

Aslolan başdöndürücü kokudur,

o şarkılarla dolu günün sesi,

fısıldamak üzere dudaklarını araladığın

sözcük,

yüzüme yansıyan güneş sıcaklığı,

avuçlarımı dolduran ışık –

sen ordasın işte, yaşayıp deviniyorsun

ömrümün sonuna kadar.

Bütün bunların öncesi ve sonrasında,

başdöndürücü alıç,

göz kamaştırıcı haziran: gizli

kışlarımız,

sürüp giden, anlama yeteneğini yitirmiş bir bakıştır.

Erik Stinus

Türkçesi: Kemal Özer – Gülşah Özer