Şiir
korku

basit yaşıyor ağaçlar
sular usulca akıyor
kendi uzaklığında yollar
eylemi kaynağına tıkıyor
içimize çöken karanlık
belirsizlik öldürür diyorum
boşlukta tuttuğumuz yer
kokuşmuş bir akıl oyunu
dışımızdaki varlığın düşü
soluksuz boğuluruz diyorum
göğ çöküyor başımıza
neye aldandık kime
iyi niyetlerin gecesidir yurt
ılık sabahların uykusu
yıldız işlemeli kepenek
aklımızın bitimsiz uğraşı
sözü oynatamıyor yerinden
kuşanamıyor boştaki ellerini
ilimizi ve sözümüzü diyorum
geç doğrulup kaçırdığımız
bozkırın ortasındaki umut
söküklerini dikebilir miyiz rüzgarın
yoksul bir ağacın altında ilkbahar
dağların üstünden akıyor bulutlar
iyiliğin ve doğrunun
güzelliğin ve sevdanın
parıldayan gözlerin büyüsünü diyorum
nasıl da geçirgen toprak
ne zaman kalıyor ne hayat
bozunan gözlerimizi diyorum
baktığımız yerde huzur yok.
Süleyman Sırrı Kazdal
Bu sayfalarda yer alan okur yorumları kişilerin kendi görüşleridir. Yazılanlardan www.insanbu.com sorumlu tutulamaz.
Hatice Yılmaz Kopuz 13.01.2021
Çok etkileyici kutlarım.
Suleyman Sırrı Kazdal 04.05.2020
Çok teşekkür ederim.
mete demirtürk 03.05.2020
"Yoksul bir ağacın altında ilkbahar..." Ve sanki bütün hayatımız... Tebrikler sn. Kazdal...