Yabancı

Yabancı

Sinan Kutlu’dan güzel bir şiir.. Sinan 90’lı yıllardan, İnsancıl dergisinden beri dostumuz olan bir şair-yazar arkadaşımız. Eski İnsan-BU’da da bir şiiri çıkmıştı. Gelin görün ki, bu şiirinde ne anlatıyor, neyi anlatıyor.. birkaç tahmin yürüttüm ama, çıkaramadım.. Pamuk düşünceler beyine.. Görüşlerinizi bekleriz..  

 

YABANCI

 

Kimsesizdiniz

hiçkimselerle konuşurdunuz

şehrin bütün sokaklarında

bir yere çıkmazdı geceler

gölgeler her köşebaşında

yolunuzu beklerdi

resimler beklerdi

ve eski plaklar.

 

Kalabalıktınız

kimi zaman yalnızların ortasında

buruk akşamlarda neden sonra

konuklarınız olurdu

duvarlara çarpardı ivecen

yüreğiniz

dağınık odanızda.

 

Kendinizin değildi sanki

sesiniz

teninizdeki eller

başkasına dokunurdu

arkadaşlar sevgililer sevişmeler

ve sevginizin geniş coğrafyasında

ıssız bir adaydı

aşk.

 

Karanlık bir geceye

ay düştü

temmuzda

gölgenizi alıp yürüdünüz

ıssız parklar yanık saraylar

ve bulvarlarda

değişti gölgeniz

gözleriniz çok aradı

eski gölgenizi

siz şimdiki zamanda

o gelecek zamanda

yürüdünüz.

 

Sinan Kutlu


  • mete demirtürk

    mete demirtürk 21.10.2020

    Nefis bir şiir, usta bir ozan. Kutluyorum...

  • fahri kumbul

    fahri kumbul 20.10.2020

    Ben maydanoz olayım: Soyut şiirde şairin dediği ile okurun anladığı aynı olmayabilirmiş ve şirin amacıyla bu çelişmezmiş. (Birisi, ilk başta eskiyi özleyen gerçek bir yalnız ve yabancıymış. Sonra benzer yalnızlarla oluşan bir çevrenin heyecanını yaşamış. İlgilendiği konular yüzünden aşkı layıkıyla yaşayamamış. Son olarak; eskiyi arasanız da şimdiki zamanda gelecekte yürümek zorundasınız.) Bir de “ve sevginizin geniş coğrafyasında” dizesindeki ve gereksiz duruyor.

  • Metin Uysal

    Metin Uysal 20.10.2020

    Şiir,bizde ki aydın yalnızlığının ve içinde ki insan zenginliğinin dolaylı anlatımı.Ben bu şiiri sevdim ancak şiirleri sever fakat anlatılanı tam olarak hissedemez ve yakalayamazsınız,dokunulduğunda yok olacak duygu köpükleridir bazen rastgele gider bir başkasının köpüğü ile birleşir bazen de sinsi duygu taşkınları ile savaşırken yok olur gider.Güzel yüreklerin fısıldaşmasıdır duymayanlara savaş çığlığıdır şiir,insanlığın yürüdüğü yolda karanlığımızın ayışığı...

Bu sayfalarda yer alan okur yorumları kişilerin kendi görüşleridir. Yazılanlardan www.insanbu.com sorumlu tutulamaz.