Sözlük

Ban (İng.): yasak, yasaklamak. Arapça "man-men": men etmek, izin vermemek. Eski Türkçe "ban": bağlamak, bağlanmak (Yazıtlar). Ayrıca aynı kökten bind, bound, band, bondage vb. (İng.): bağlamak, bağlı, bağ vb. "Band: Proto Germanic *bindan, from PIE root *bhendh- "to bind"" (OED) / Bound-band-ban Türkçe - İngilizce ilişkisi... (O. Karatay) / İngilizce 'ban' kökü olarak 'bha' gösteriliyor: "Vali, valinin emri, bağırışı?" (OED). Sonradan yasaklama anlamı öne çıkmış! "Bha" ile 'bağırmak' da kök ortaklığı gösterir. / Aynı zamanda "ban" eski Türkçede "bağlamak" anlamına gelir (Nişanyan) / Arapçada da 'men' olduğuna göre Batılıların açıklaması yine uyduruk.