Sözlük

Belt (İng.): Eski Türkçe bel: toka, kemer (Ç. Garaşarlı) (Bikkinin) / "Bel"den türemiştir. Kırgızca beldik kemer demek. "from Proto-Germanic *baltjaz (source also of Old High German balz, Old Norse balti, Swedish bälte), an early Germanic borrowing from Latin balteus "girdle, sword belt," said by Varro to be an Etruscan word."" OED'ye göre Etrüsk sözcüğüymüş. Puta: kemer; belbeG, belbAy: kemer, kayış (Radloff) /  bellik > belt (söz sonu -k > -t değişimi kanunu ? A. Atabek)