Sözlük

Bud (İng.): tomurcuk, gonca. Bitmek, budak gibi Türkçe sözcüklerle kök ortaklığı. "Bud: Late 14c., budde, origin unknown, perhaps from Old French boter "push forward, thrust," itself a Germanic word (compare Dutch bot "bud," Old Saxon budil "bag, purse," " (OED) Belirsiz köken deniyor. Batı, Türkçeyi dil saymaktan pek korktuğu için sözcüklerinin çoğu "belirsiz" kaynaktan gelmiş! Eski Türkçe budgay: buğday; budhuş: açılmak, ayrılmak; butık: budak, dal, ağaç; butak: dal, budak; butı: budamak vb. (DLT). "Bacak" da bir görüşe göre buradan türüyor / Budamak: puto (Latin.) (B. Keresteciyan). "Buda": ayrılmak; budamak, budak (H. Tarcan) (O. Karatay) / Botok, budak (Radloff) > Sanskrit: bheda