Sözlük

Chop (İng.): kesmek, doğramak, çapmak. Chopper (İng.) satır, kesen, doğrayan. Çapkı: orak; çabış (Altay, Tel. Leb. Kas.): biçmek, ot biçmek, vurmak, yontmak (Radloff). Eski Türkçe çap, çop: kesmek, boynunu vurmak. Sümerce: şab. Çapa: toprağa kesik atmak. Çapıl: boynu vurulmak (DLT). Çap: kesmek (Dede Korkut).  "To cut with a quick blow," mid-14c., of uncertain origin, perhaps from Old North French choper, from Vulgar Latin *cuppare "to behead,"" Köken "cuppare": başını kesmek! / Çap, çop > chopped, chopping (Ü. Mutlu)