Sözlük

Taboo (İng.): tabu. OED Polinezya kökenli gösteriyor. Tabun (Eski Türkçe): ibadet (TT). Eski Türkçe "tapu": hizmet, kulluk (Nişanyan), şimdiki Türkçe "tapu": bir taşınmazın sahipliğini (dokunulmazlığını) gösteren belge / Eski Türkçe "tapmak, tapunmak". Tapmak > tuau (Eski Mısır) > tawaf (Arapça), totobu (Japon) ayrıca Türkçe taphadj, tapou, tobough (B. Keresteciyan).