Sözlük
Throne, thrones

Throne, thrones (İng.): hükümranlık, taht, saltanat. Meleklerin en üst katındaki sedir. "From Latin thronus, from Greek thronos "elevated seat, chair, throne," from PIE root *dher- "to hold firmly, support."" (OED). Gösterilen kök "dher". Türkçe "dur-duran", "Turan" ile bağı bulunabilir. Türklerin efsanevi birliği, o ülkenin adı. Duran: sağlam, göksel / Türkçe tur, tor, Turan ile Turin, Tiran, Thren, Tehran bağlantısı (O. Süleymanov) / Tura (Eski Türkçe) direk, yapı. Taht: tahta ilişkisi. 'Tor': Tatarcada şerefli yer, köşe anlamında / Tor, Turan, thromos (Yunanca taht), tron, throne bağlantısı (D. Perinçek) / Kisamov"a göre "töre" de bağlantılı / Trone > tronos > taht: "oturma" köklüdür (M. C. Paşa)