Sözlük

Up (İng.): yukarıda, tepede, yukarıya. İsim olarak kökeninde "soylu, öne çıkan" gibi kavramlar geçiyor. Sıfat olarak "yüksek yer". Fiil olarak yükselme, kabarma, 'köp'. Eski Türkçe "apa": rütbe, unvan, has isim (Yazıtlar). Aba: baba, saygıder, ulu kişi. Kop: Ayağa kalkmak, yerinden kaldırmak, kalkışmak (DLT). / Apa: ecdad, büyük, yüksek (M. Ergin) / Uppsala: (bir şehir ismi), "up" (yukarıda-yüce) sala (güneş) (Ö. B. ETLİ), (K. Mirşan) / Kop: kalkmak, yükselmek; kopar: kalkmak; kup: kalkmak, yükselmek (Radloff). / Abarma, abartma: exaggerate