Sözlük

Version (İng.): değişke, çevirme, dönme. Türkçe "çevir, evir, devir": döndürme, ters yüz etme ile ilgili bu üç fiil de "vir" ile bitiyor. İş bununla kalmıyor "kıvır"daki son hece de "vır". Dönme ifade etmeyen başka fiillerde "vir-vır" son hecesi görmüyoruz. "Savur" ve "kavur"da da "vur" var. Onlarda da bir döndürme, dönme eylemi söz konusu. Başka da var: 'yuvarla'. Latincede "verto, verso, vergo, vorto" hep "dönme" ile ilgili fiiller. Hatta Türkçede ön ek bulunmadığı halde "de-vir"deki "de" dönmeyi pekiştiren bir ön ek gibi ekleniyor. Latince ve Türkçe sözcükleri karşılaştırdıkça Latincenin Türkçeden kök aldığı, sonra onlara ön ek kattığı, bu ön eklerin de Türkçe köklü olduğu, Latince ve İngilizce içinde (ve başka diller içinde) Türkçe köklerden ikilemeler üretildiği izlenimi doğuyor. İki örnek daha: "bur", "dür". Bunlarda "v" kalkmış. Sadece "ur-ür" var. Zaten Eski Türkçe "oro" dönme fiili kökü ve İngilizce "roll"a buradan geçmiş. Bunlar rastlantı değil. Hint-Avrupa"da "dönme" ile ilgili bu sözcüklerin kökü "Wer" olarak gösteriliyor. O maddeye bakınız. Bir sonraki madde de "Verso" > Ters. O da bununla ilgili.