Sıradan diyaloglar - I

NEYİN PEŞİNDESİN

Kadın, dedi ki arkadaşına aniden:

– Ne yapacaksın onca parayı?

Cevap verdi öteki bu tuhaf soruya, tuhaf bulmuşlukla:

– Nasıl yani?

– Yani bir planın var mı, “şöyle şöyle değerlendiricem” diye? Ya da  “belli mi olur, hastalık var sağlık var, yurtdışı filan lazım olur” diye mi düşünüyorsun?

– mm… oralara gittiğimde yüreğimde götürecek kimsem yok benim, gidemem o kadar uzak, yabancı memleketlere…

– Ee kızım, kendi memleketinde de yabancısın ki zaten.

– Olsun, burası kadarlık yakınlıklarım var, orda hepten yalnız hissederim…

– O zaman söyle hele, ne yapacaksın sen bunca parayı?

– Bilmem, iyi hissettiriyor işte, o kadar… aslında çok da düşünmedim de yani, sanki boşuna çalışmıyormuşum gibi… bi karşılığı var ya…

– E şimdi sana tedavülden kalkmış para da verseler aynı hesap yani… maksat karşılık olsun…

– Aynı şey mi canım?

– Kullanmadıktan, kullanacak zamanın bile olmadıktan sonra ne fark eder? Kağıt parçasından farkı var mı? Hem kim biliyor mal varlığının tutarını, kimsenin haberi var mı zenginliğinden?

– Canım ben başkası için mi biriktiriyorum bu parayı?

– Valla çıkamadım işin içinden… hem canın çıkana kadar çalış ezile büzüle hem harcayacak yer ve zaman bulama hem de kendim için kazanıyorum de… Neyin peşindesin kızım sen?

– Neyin mi peşindeyim? Neyin peşinde olmalıyım, dersin?

– “Ne”sini bilmem ama “kim”in peşinde olman gerektiği konusunda bir fikrim var… Dön de bir bak aynaya…

 Mine Miskioğlu