BİR AŞK Kİ KISTIRILDI ama ÖLÜMSÜZ/ Veysel ÇOLAK

I.

Saniyeleri bir yaz kadar uzundu

bu sabahı unutma.

Mavisi dağıtıldı suladığın çiçeğin

önümüzde bir duvar, ne varsa yaşanıldı

kuşlar ağaçsız, bahçeler mezar, sular zehirli

tünellerin çıkışında canavar

bir aşk ki kıstırıldı, ama ölümsüz

Birileri silah, Filistin hedef

binlerce kurban, binlerce katil

vahşeti amansız, sofrasında cesetler

İsrail insan eti yediriyor içindeki hayvana

orda kadınların parfümüdür ölüm kokusu.

Çığlığı hiç ölmedi vurulan bebeklerin

onlar sonsuza kadar dünyayı acıtacak

şimdi her biri ovanızda papatya

evinizde kan kırmızı karanfil.

Rüzgâr durdurdu kendini, arılar su taşıyor

bulutlar denizleri emiyor dökülen ateşe karşı

teninize değer mi ‘Nerdesiniz?’ sorusu?

II.

Senden bu yürek kaldı sevgilim

en kötü anında bu olsun aklına gelen

hâlâ parlatıp duruyorum sana verdiğim sözü

Kirli haberlere inanma, dupduru kalsın yüzün

kanatlansın yem verdiğin serçeler

onlarla gökyüzü güzelleşir

Yaktığımız ateşin külünü karıştır

karşına bir yaz günü çıkacak

sakın söndürme bulduğun közü

umutsuzluktan kaçın, saçlarını da uzat

ırmakları birleştir, toprağı öp dudağından

tarihten kazıp çıkart eğilmeyen boynumu

Her şey uzaklık, iğdeler haziranda güneşsiz

Yoksun, gene kötüledi elmanın tadı

gene koptu gömleğimin düğmesi

senden bu yürek kaldı sevgilim Filistin’e gidecek

iyi ki, biri ada öbürü deniz, halkların kız kardeşi

diğerine karışmış oyunda iki çocuk.

Dünya 2014