Uçurum annelerimiz

 

bizim annelerimiz

iki uçurum arasında doğurdu bizi

açılıp kapanan ve hep derinleşen,

dibinde karanlıklar yetişen oynak bir uçurumda.

 

biz onlara bin uçurum verdik

parçalansınlar diye bin kere...

 

yaşadıkları hayat bir gül yüküydü, hep ağır

goncaları gören bizdik,

dikenlerse bir astardı tenlerinde, hep kanatan.

 

iki uçurum arasında doğurdu annelerimiz bizi

sorsak onlara, ne denli acıdır dikenin zulmü?

sorsak onlara, ki yeniden doğururlar gülerek bizi.

Gözlerinde ve göğüslerinde eski yüklerin dikenli izi

Annelerimiz, kirli bir hayatta temiz ekmeklerle büyüttü bizi.

 

Sabri Kuşkonmaz

24-08-2014
Facebook
DOST SİTELER
Toplam Giriş Sayısı : 2210461
Arama

İmzasız yazı yayımlanmaz. Yazıların sorumluluğu öncelikle yazarına aittir.