Bir süredir 1- Reductio ad absurdum, 2- İgnoratio elenchi, 3- Non sequitur başlıkları altında bir şeyler yazıp yazmamayı kafamda evirip çeviriyordum. Metin’in yazı başlığını görünce diğer iletileri atlayıp ilk onu okudum. Okuduklarım hiç aklıma yatmadı. Bir cevap veren
Deprem; tsunami; nükleer tehlike/ Libya; iç savaş; tezkere çıkmadan yola çıkan savaş gemileri/ Basılmadan toplanan kitaplar; kitabın bir nüshasını elde bulundurmanın engizisyonluk bir suç sayılması, daha neler neler.
Böyle bir anda "Ne
Jules Verne okumamış olanınız sanmıyorum ki olsun. Ama bunlar çocukluğunuzda kaldı değil mi?
Sadece Türkiye'de değil, dünyanın birçok yöresinde (buna Fransa da dâhil) Jules Verne'in bir çocuk kitabı yazarı olduğu kanısı yaygındır.
Fransız Kültür'den bolca kitap ödünç aldığım yıllardaydı, sanırım
Poe, “Kalabalıkların Adamı” adlı öyküsünde Almanca bir kitap için “es lässt sich nicht lesen” – Kendini okutmuyor– diye yazar. Son yıllarda kitapçılarda, sahaflarda aynı lafın söylendiğini birçok kereler işittim. Nezaket kurallarını bir kenara iterek her seferinde bu lafı