Şiir

“Demokrasi zahmetli,”

demiş bazı kurbağalar;

     “İyi ki Tanrı Vırak var.”

Ona çok yalvarmışlar:

     “Krallık yap cumhuriyeti!”

Güm diye bi’ şey… gökten mi?!

Heyecanla saklanmışlar:

     “Şimdi güçlü bi’ kral var!

      Adımıza düşünür,

            rahat ederiz hemen.”

Ama kraldan tıs yok.

     Korkuyla sinen çok.

Silkinip yanaşmış biri. “Haber:

     Düşen kütükmüş meğer!”

İnanmamış çoğu buna:

     “Tepkisiz kralın teki!”

Yalvarmışlar Tanrı’ya:

     “Başka kral yolla bize!

                Ağzı dili olsa bari!”

Balıkçıl gelmiş, iyi mi:

Her gagada bir kurbağa!

Yandaşlar edinmiş ama.

     (Can garantisi var ya!)

“Aman, kurtar!” demiş kimi

     hayal ürünü Tanrı’ya.

Kızmış yandaş bir kurbağa:

     “E fazla oldunuz ama!

       Hep yakınma, hep yakınma!

       Krallık dediniz madem,

       bu belaya razı olun. Yoksa

       bu gider, gelir beter.”

Baştakinin işi iş. Demiş:

     “Bu inanç bana yarar.

           Ötmesin karşıtlar.”

Demokrasi isteyenler

     didinip duruyor;

itaat alışkanlığını

     değiştirmek zor mu zor.

 Tarık Günersel